Gelezen in mijn vrije tijd.
Inhoud: Rode handen is het verhaal van een man en een vrouw die elkaar in
de jaren zeventig in Kopenhagen ontmoeten, en daarna vele jaren later opnieuw.
De vrouw, Sonja Evers, vertelt hoe ze in Duitsland betrokken raakte bij de Rote
Armee Fraktion, doordat ze een relatie had met een van de leden ervan. Zonder
zich bewust te zijn van zijn bedoelingen bestuurde ze de auto voor hem bij een
bankoverval, waarbij een politieman werd doodgeschoten. Jaren later wordt de
man opgepakt in Damascus. Sonja besluit de rechtszaak in Duitsland bij te
wonen. Rode handen is een indrukwekkende roman over de macht die het verleden
op ons uit kan oefenen, geschreven in Grøndahls prachtige, melancholieke stijl.
Ze werd ingeschakeld bij een bankroof, wist niet dat daarbij een agent werd
gedood en is daarna met het geld op de trein gezet.
Zijn Deense student is intussen een gescheiden vijftiger, als hij Sonja
Evers weer tegen het lijf loopt, die hem vertelt hoe ze indertijd door een
minnaar betrokken raakte bij de RAF en meehielp aan een actie waarbij iemand
werd doodgeschoten. De dood van dit onschuldige slachtoffer drukt nog zwaar op
haar geweten.
Funfacts: Rote Armee Fraktion, de radicale organisatie van Duitse jongeren
die in de jaren zeventig aanslagen pleegde om de maatschappij te veranderen.
Titelverklaring: Rode handen slaat op Röte handen een merk sigaretten
zonder filter dat Sonja rookte. Op het pakje staan twee roden handen. Sonja draagt ook rode nagellak. Nagellak was
heel bijzonder in die tijd. Ze is medeplichtig aan een moord en heeft daarom
het gevoel dat het bloed van het slachtoffer aan haar handen kleeft. Het bloed
kleeft natuurlijk echt aan de daders Angela en Thorwald.
Thematiek:
Het thema van Rode handen is de vraag of je schuldig bent aan iets als je
niet weet waar je precies bij betrokken bent. Sonja wist niet waar ze bij betrokken
was toen ze Angela en Thorwald hielp. Hoewel ze wel in de gaten had dat er iets
speelde, wist ze niet precies wat dat was. Ze had het wel kunnen achterhalen,
maar dat deed ze niet. Ze wist ook niet waarom ze bij de groep bleef:
‘Waarschijnlijk bleef ze omdat er niets was wat ze liever wilde en omdat ze haar
lieten blijven’ (p. 47). Pas toen ze met een tas vol Duits marken teruggekeerd
was naar Kopenhagen, las ze in de krant dat ze geholpen had bij het ontkomen
van Angela en Thorwald na een bankoverval. Is Sonja door haar bijdrage schuldig
aan de dood van Max Keller? Sonja’s verleden blijft haar achtervolgen en de
vraag of ze schuldig is drukt zwaar op haar. Ook de mannelijke hoofdpersoon
worstelt met de vraag of Sonja schuldig is. Had ze meer moeite moeten doen om
erachter te komen waar Thorwald en Angela mee bezig waren? Tijdens de rechtzaak
komt hij tot de volgende conclusie ‘De feiten bleven dezelfde, ongeacht wat de
schuldigen of de slachtoffers ervan voelden of dachten, en in de anonieme
rechtszaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten