Vladiwostok! Opdracht

Vladiwostok!

Vraag 1 a Ik vind het een beetje raar dat de titel gebaseerd is op één gebeurtenis. Het verhaal had voor de rest helemaal niks te maken met Vladiwostok. Dat het een spiegel  van de werkelijkheid moet voorstellen begrijp ik niet. De titel trekt wel aandacht omdat het nogal willekeurig lijkt. Als je de titel leest heb je eigenlijk nog geen enkel idee waar het boek over gaat en dan ga je de achterkant lezen.

b  De val van de klootzak

Vraag 2 Ik ben het helemaal met de uitleg eens. Ik heb er eigenlijk geen andere verklaring voor behalve dat het netjes is om de mensen waarover je schrijft te laten weten dat je dat hebt gedaan. Ook zou het een soort inleiding kunnen zijn omdat je er nu vanuit zou kunnen gaan dat Fons niet een heel leuk persoon is in het boek. Door “Fons, lul, bij deze!” kun je aanvoelen dat het een grappig boek is.

Vraag 3 a Op deze manier kan de lezer zijn eigen fantasie gebruiken om de personages af te maken. Het is ook leuk om het vanuit twee personen te bekijken.

b Je weet alleen de grote lijnen van de personages. De rest moet je zelf invullen. Dit vind ik wel leuk omdat ik dan mijn eigen draai er aan kan geven waardoor ik mij beter kan inleven. Ze zijn een beetje grof beschreven. Misschien een beetje te maar het is wel leuker dan twee saaie politici.

c Ik heb gewoon lekker gelezen. Het ging wel snel maar hierdoor gebeurde er steeds dingen en werd het niet saai. Als ik dingen niet begreep kwam dat omdat het bestwel een moeilijk boek is.

Vraag 4 a Stel hij probeert via zijn boek mensen te discrimineren dan vind ik dat echt niet kunnen. Maar hij zegt dit in de krant dus dan neem ik aan dat hij het niet zo bedoelt omdat hij dan erg veel kritiek zou krijgen. Het is een humoristisch boek dus je moet het niet al te serieus nemen.

b Ik denk dat een boek niet heel veel effect heeft op de politiek.

c Ik vind het wel leuk dat het voor hem goed afloopt. Hij krijgt een gezinnetje en hopelijk blijft hij op het goede pad. Dat is een mooi einde om aan oppervlakkige mensen te laten zien dat er nog hoop voor ze is.

Recensieopdracht

a Het had erg veel potentieel om een bestseller te worden alleen is het verschrikkelijk tegengevallen.

b Hier kom ik niet uit

c En hier ook niet

Keuzeopdrachten

K1 Op de kaft zie je een rookwolkje. Waarschijnlijk komt de rook van een sigaret. Fons wilde altijd binnen roken maar dat mocht niet van Pam. In de rook kan je ook een gezicht/doodshoofd vinden. Misschien omdat roken dodelijk is.

K2 a Een titel moet aandacht trekken en beschrijven wat er in het verhaal gebeurt.

b en cWat er gebeurt als je achter je pik aan loopt, de hoofdpersonen zijn erg veel uit op seks en uiteindelijk gaat het fout.
Vriendjespolitiek, het verhaal gaat over politiek en zogenaamde vrienden.
“Vrienden”, het verhaal gaat over zogenaamde vrienden.
Dilemma’s for men, het verhaal gaat over mannen die voor problemen komen te staan.

K3 a

kijk je hebt sex, zegt Femke, naast uiteraard de vrijheid ‘t dan al of niet met wie dan ook te doen, dus gun de jonge mens dat beetje blijheid want bij frustraties, mensen, wringt de schoen dat leidt tot hartverscheurende geremdheid zoals discriminatie van bijvoorbeeld homo’s wat u dus nodig heeft is gewoon bereidheid of u nu pakken draagt, habijten of kimono’s te consenseren in een kamerbrede wijsheid dit vraagstuk hoort en nú is ‘t dus niet pluis op ’n groter bord dan slechts uw kleintje thuis...

Met de ene hand geven we de kleine de borst, met de andere hand bakken we in de pan de worst. 's Morgens vroeg opstaan voor een fulltime-job, het huis moet afbetaald, het is eronder of erop. Voor we vertrokken zijn, het is om te grienen, nog even wat vuile was in de machine. Zijn de kinderen netjes gekamd en gewassen? Hebben ze alles wat ze nodig hebben in hun boekentassen? Eentje naar de onthaalmoeder, eentje naar de kleuterschool. Vanavond rijden we maar weer naar muziekles, want de oudste speelt viool. Wij vrouwen kunnen veel en doen het vaak met een lach. En dit is nog maar een stukje van de drukte van de dag. We zullen zelfs nog niet eens klagen, als we 's avonds in bed, onze man ook nog moeten behagen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

b Iemand die met jan en alleman naar bed gaat. Wat een vrouw allemaal wel niet doet voor haar man.

c Het boek gaat over mensen die veel seks hebben.
Pam, de vrouw doet bijna alles in huis en moet ook nog werken.
In de avond de man plezieren dat moet Pam soms ook.
Discriminatie.
Niet gelukkig zijn.

Boekverslag Het Boek van Bod Pa

Het boek van Bod Pa

Auteur: Anton Quintana
Titel: Het boek van Bod Pa
Jaar van uitgifte: 1995
Aantal pagina’s: 291
Uitgeverij: Querido

 

Anton Quintana:

Anton is in Amsterdam geboren op 6 september 1937. Hij is tweelingbroer van André. Hun vader verliet het gezin en hun moeder is toen ze 10 jaar waren gestorven. Ze kwamen in een weeshuis terecht. Toen Anton 17 jaar was ging hij door Europa reizen. In Spanje werd hij opgepakt en in de gevangenis begon hij met schrijven. Nu woont hij met zijn vrouw in Hoorn.

“Een mens wil zichzelf zijn. Hij wil die vraag beantwoord hebben: wie ben ik? Overleven maakt duidelijk waar het werkelijk om gaat in het leven.” – Anton Quintana

 

Recensie:

Het boek gaat over een jongetje die in de woestijn woont. Hij is deel van een nomaadgenootschap, en zijn vader is de 'chief' van het kamp. Deze jongen kampt met een heel groot probleem; zijn been blijft maar breken! Hij kan niet gewoon, zoals de andere jongens van zijn leeftijd, achter de anderen aanrennen, of dieren bij elkaar drijven/houden zoals zijn volk dat eigenlijk doet. Door zijn 'mankement' kan hij niet een leven lijden wat onder de nomaden gewoon word gevonden. Je zou toch maar de dieren bij elkaar drijven, en dan je been breken. Dan kan je toch niks meer?
Om dit probleem te verhelpen, zijn er al heel veel sjamanen langsgekomen. Een sjamaan is iemand die 'achter het tapijt kan kijken', waar een gewoon persoon slechts de voorkant kan zien (een sjamaan kan de steken e.d. bekijken, gewone mensen niet). Echter, al deze sjamanen hebben geen succes geboekt.
Dan komt de mysterieuze, afzichtelijke en eigenwijze Bod Pa, een oude vriend van Perregrin (de jongen)'s vader. Hij is klein, krom, zelf mank en, als klap op de vuurpijl, blind! Hoe kan dat kleine, vieze, zielige doch brutale mannetje me ooit van mijn probleem afhelpen, denkt Perregrin vol afgrijzen wanneer hij hem voor het eerst ziet.


Een boek die er voor mij erg uitsprong door zijn simpele doch effectieve schrijfstijl en (dito) diepgang. Het is simpel te volgen, en toch wordt er erg veel verteld.
Het is een erg mooi geschreven boek, met vlotte conversaties die erg diep gaan, hoewel alles altijd vol humor zit. Ik heb meerdere keren gewoon gelachen door de conversaties die Bod Pa en Perregrin hebben. Daarbij, het diepe, dat is gewoon ook écht diep. Echt prachtig.
Een boek geschikt voor zowel kinderen als voor volwassenen als je het mij vraagt, iedereen zal er wel iets in vinden wat hem aanspreekt; zo niet het filosofische dan wel de humor.
Wat ik nog even leuk vind op te merken; hoewel je nooit de na(a)m(en) krijgt te horen van Perregrin's ouders, kom je toch erg veel over ze te weten, vooral over z'n pa. Vond ik erg leuk.
Aanradertje dit!

Bron: http://www.fantasy-realm.nl/forum/viewtopic.php?t=5915

Samenvatting:

De step van Centraal Azië worden bewoont door rondtrekkende herdersvolken. Waarbij ook Perregrin, de zoon van een herdersleider. Perregrin heeft een probleem, zijn been breekt bij iedere slag of stoot. Hierdoor loopt hij mank en is hij bij elke stap bang zijn been te breken. Spelen met de andere jongens van het kamp gaat dus niet. Hierdoor voelt hij zich een buitenstaander. Er zijn al veel sjamanen naar het kamp geweest om het been te genezen, maar het is niet gelukt. Dan vraagt Perregrins vader de hulp van een oude vriend, de sjamaan Bod Pa.

Bod Pa is niet echt de wonderdokter waar Perregrin op zat te wachten. Bod Pa is een blinde dwerg die er niet uit ziet. Perregrin vind het irritant dat Bod Pa de hele tijd zit te eten, zich dronken drinkt en hem niet helpt met zijn been.

In de gesprekken die Perregrin met hem voert lijkt Bod Pa hem niet serieus te nemen. Perregrin beseft dat hij weinig keus heeft en hij daagt Bod Pa uit om te laten zien wat hij allemaal kan.

Nu komt Bod Pa in actie. Hij breekt de pootjes van een jong kauwtje en legt het terug in zijn nest. Hij stelt voor om af te wachten tot de vogel uitvliegt en hem dan neer te schieten. Wie die vogel eet, eet ook alle kruiden die zijn poten genezen hebben. Perregrin vind dit plan een beetje vreemd, maar heeft er vertrouwen in.

Bod Pa en Perregrin gaan met hun paarden op pad om kruiden te verzamelen. Ze dwalen steeds verder van het kamp af, de omgeving wordt steeds droger en kaler. Langzaam maar zeker begint Perregrin de sjamaan steeds minder te vertrouwen. Uiteindelijk komen ze terecht in een gebied, waar bijna niets meer groeit en de kans groot is om te verdwalen. Uiteindelijk weet Bod Pa ook niet meer waar ze heen gaan en de watervoorraad raakt langzaam op. Volgens Bod Pa zullen de problemen opgelost worden als ze een draak vinden. Door deze opmerking is Perregrin overtuigt dat Bod Pa gek is. Maar dan ziet hij de draak met zijn eigen ogen. Later vraagt hij zich af wat er nu eigenlijk is gebeurd en wat Bod Pa hiermee te maken heeft. Heeft hij toch bijzondere krachten? Op de terugweg is de relatie tussen de twee veel beter geworden.

Als ze terugkomen in het kamp daagt een zwaardvechter Bod Pa uit. Het gevecht vindt plaats buiten het kamp zonder toeschouwers. Bod Pa keert zonder een schrammetje naar het kamp terug, hij heeft zijn tegenstander vermoord. Bod Pa is kennelijk ook nog een hele goede zwaardvechter. Hierdoor gaan Bod Pa en Perregrin nog meer praten. Over zwaard vechten, over eer en over de dood. Nog steeds is een gesprek met Bod Pa raar maar het gaat steed beter. Hij begrijpt Bod Pa steeds beter en gaat hem steeds meer waarderen.

Na nog een lange tocht verandert er iets aan Bod Pa. Hij zat eerst vol zelfvertrouwen maar hij trekt zich steeds meer terug en krijgt aanvallen van waanzin. Toch komt hij op eigen kracht uit deze depressie. Het is Perregrin nu duidelijk dat ook voor Bod Pa het leven zwaar is.

In de volgende periode hebben Perregrin en Bod Pa hele goede gesprekken. Vaak praten ze over het doel van het leven. Perregrin heeft nu door dat Bod Pa hem voor de gek heeft gehouden met het kauwtje.

Nog één keer maken Perregrin en Bod Pa een lange tocht. Dit keer zonder paarden. Eerst lijkt dit voor Perregrin onmogelijk door zijn handicap maar het valt mee. De gesprekken die ze voeren worden filosofischer. Dan merkt Perregrin dat hij is veranderd. Hij beseft dat zijn grootste hindernis niet zijn been is geweest maar zijn angst voor het leven. Wanneer hij dat beseft blijkt zijn been genezen te zijn.

Mijn mening:

Ik vond het een heel mooi boek. In het begin was het een beetje zwaar maar het werd steeds leuker. Het was een mooi mengsel van humor en mysterie. Achter alles wat Bod Pa zei kon je wel een diepere betekenis zoeken. Humor maakt lezen natuurlijk altijd leuker. Ik heb niet echt hard gelachen maar soms zat ik toch met een grote glimlach te lezen. Het boek was misschien wel een beetje lang maar alles werd erg goed beschreven en dat heeft ook zijn waarde

Wandeling door Weesp

Vanaf school begonnen we met lopen. Een vrouw was bezig met een hondWe kwamen langs Vince’s huis en daarna langs bejaardentehuis Hogeweij. Daar waren een paar vrouwen bezig een auto te duwen. We liepen langs de flats en FC Weesp. Daarna gingen we een stukje door het ”bos”. Toen gingen we langs nog wat flats. Langs de moskee langs de korsbreijer en toen weer naar school.

 De wandeling begon vanaf de excellente school, het Vechtstede College Weesp. Het was een frisse midwinter dag. De lucht was helderblauw en de zon had zich verscholen achter de wolken die in alle soorten en maten door de lucht zweefden.

Ik liep over een smal paadje langs een jeu de boules baan. Ik zag een aparte vrouw in haar handen klappen en op haar benen trommelen, ik dacht dat ze gek was maar er kwam een hond aangerend. Ik sloeg links af en ging een tuinsteegje in, de schuttingen waren begroeid met klimop, dit gaf een leuk gezicht. Toen liep ik langs het huis van mijn vriend Vince. De gordijnen waren dicht dus ik dacht dat er niemand thuis was maar er stond ook een zwarte oma fiets voor de deur.

Ik liep verder langs de oude Jan Woudsma school wat nu de Kors Breijer school is geworden. Daar ging ik vroeger in groep 7 heen dat waren de goede oude tijden. De ramen waren bedekt met grote houten platen, waarschijnlijk zou de school afgebroken worden.

Vervolgens liep ik richting het bejaardentehuis Hogeweij. Daar zag ik een paar vrouwen met zwarte hoofddoekjes een kleine zwarte auto duwen. Dat was wel een geinig gezicht omdat de auto best snel ging en ik dat helemaal niet had verwacht van die vrouwtjes. Ik overwoog mee te helpen maar het ging goed dus ik deed het niet.

Daarna liep ik langs flats en langs de voetbal club FC Weesp. De kunstgras voetbalvelden waren prachtig groen en de witte lijnen waren kaarsrecht. Ik liep verder door een soort van bos, meer een jungle want de takken gingen kris kras doorelkaar. Ik liep over een soort van zaagsel en even later kwam ik langs een woonwagenkamp de mobiele huisjes zagen er wel leuk uit.

Vanaf dit punt begon de terugweg en liep ik weer langs een paar flats. Ik kwam langs een moskee, hij zag er gammel uit en het leek ieder moment in te kunnen zaken. Daarnaast stond een gloednieuwe school gebouwd van bruine bakstenen. Even later kwam ik langs een kerk die ook gesloopt zou worden, het zag er verlaten uit er stond een hek omheen en de ramen waren vervangen door houten platen.

Ik was alweer bijna terug bij school, maar eerst was er nog een flat die ook afgebroken zou worden, hij zag er ook erg oud uit. Ik stak over en ik was weer op het mooie schoolplein.

Erik of het klein insectenboek

Erik of het klein insectenboek

Godfried Bomans

Godfried is geboren op 2 maart 1913 in Den Haag maar hij verhuisde al snel naar Haarlem. Hij werd erg streng opgevoed en dit had zo zijn voor en zijn na. Alles viel mee toen hij groter werd maar hij wilde ook altijd het kleine jongetje zijn dat iedereen leuk vond. Ook was hij rooms-katholiek en dat had ook zijn invloed hierbij had hij vooral goede herinneringen. In 1933 ging hij rechten studeren in Amsterdam. Vanaf 1946 bracht hij regelmatig kleine boekjes uit. En dat was een groot succes. Uiteindelijk werd hij schrijver en columnist. Hij is lang de meest gelezen schrijver van Nederland geweest en heeft meer dan 60 boeken geschreven. Hij heeft alleen nooit een prijs gewonnen of enige erkenning gehad. Op 22 december 1971 is hij in Bloemendaal overleden.

In 1932 kwam zijn debuut uit: Drijfjacht en gebed voor Nederland. Maar in 1939 schreef hij Erik of het klein insectenboek en daar is hij vooral bekend mee geworden. Hij heeft in Nijmegen ook een keer Sinterklaas gespeeld. Ook heeft hij veel van Dickens vertaald. De stijl van Godfried is moeilijk te beschrijven maar er zit veel humor en ironie in.

 Bronvermelding:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Godfried_Bomans
http://www.godfriedbomans.nl/
http://www.nederlandleest.nl/Godfried_Bomans.html

Lofrede

“Erik of het kleine insectenboek”. Ik kende dit boek nog niet maar toen ik thuis kwam werd mijn moeder helemaal enthousiast want ze had dit boekje vroeger ook gelezen en dat vond ze heel leuk. Ik vond het iets minder fijn want ik houd niet echt van insecten. Maar ik ben gewoon gaan lezen en toen zijn mijn gedachten totaal verandert.

Het ging misschien wel over insecten waar ik niet zo van houd maar dit zijn andere insecten. De insecten in het boek zijn niet van die vieze enge geniepige beestjes, ze zijn juist hartstikke leuk. Ik vind het ook erg leuk gedaan dat Erik de hoofdpersoon verkleind wordt in plaats van de insecten uitvergroot zoals dat normaal gebeurt. Maar eigenlijk is daar geen verschil tussen behalve dan dat je nu in de wereld van de insecten zit in plaats van de insecten in de wereld van de mens. Dit verandert de manier waarop je naar het verhaal kijkt helemaal. Ik kon mezelf heel goed in leven in Erik en terwijl ik aan het lezen was had ik het gevoel dat ik in de insectenwereld zat. Het boek lijkt ook een beetje op een sprookje. Godfried heeft zijn fantasie er wel echt op los gelaten. Hij maakt van de insectenwereld een beetje een mensenwereld en dat is vreemd maar misschien is het ook wel echt zo, je weet het niet.

Al met al laat Godfried je genieten van de insectenwereld die hij heeft gecreëerd, het is niet voor niets zijn beste boek. Door dit boek is hij pas echt bekend geworden. Het is ook mooi als je je eigen fantasie op het verhaal los laat. Voor de jeugd is dit misschien makkelijker dan voor de ouderen maar het is het proberen waard. Voor iedereen is het boek dan ook anders om dat iedereen een ander beeld heeft bij bepaalde dingen en dat is mooi. Dankjewel Godfried.

 

Reclame

Hey jij daar! Ken jij Erik of het klein insectenboek al? Houd je van insecten? Dit boek is zo leuk dat je niet eens van lezen hoeft te houden om dit boek toch razend snel uit te lezen! Is dat niet helemaal geweldig? Dit boek gaat namelijk over de wereld van insecten. Zo kom je allemaal dingen te weten op een hele leuke manier! Heb je ooit wel een gedacht over hoe de insectenwereld eruit zou zien? In dit boek kom je het te weten! Je gaat zelf de insectenwereld in! Dit boek is voor jong en oud! Dus ren naar de boekenwinkel en begin met lezen want je zult je verbazen! O ja nog een ding er zit ook een vergrootglas bij en hiermee kun je insecten in het boek maar natuurlijk ook in je tuin zoeken!